ഓർമ്മകൾ ഓടിക്കളിക്കുന്ന കലാലയത്തിലേക്ക് വീണ്ടും
കെ.കെ.മേനോൻ
1973-75 കാലങ്ങളിൽ ഒറ്റപ്പാലം എൻ.എസ്.എസ്. കോളേജിൽ ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്ന രണ്ടുപേരുടെ കൂടെ വീണ്ടും കലാലയത്തിലേക്ക്
കൗമാര യൗവന കാലങ്ങളിൽ കലാലയ ജീവിതം സമ്മാനിച്ച പ്രണയ വിചാരങ്ങളും നൊമ്പരങ്ങളും മോഹങ്ങളും മോഹഭംഗങ്ങളും രതിയും കാമവും അനുഭവിക്കാത്തവർ വളരെ വിരളമായിരിക്കും. കലാലയ ജീവിതം നമുക്ക് സമ്മാനിച്ച അവിസ്മരണീയമായ ഓർമ്മകൾ പൂത്തു നിൽക്കുന്ന വർണ്ണപുഷ്പങ്ങൾ പോലെ നിറഞ്ഞ മഴവില്ല് പോലെ മനസ്സിന്റെ ക്യാൻവാസിൽ ഇന്നും തെളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു.
എത്രയോ മുഖങ്ങൾ, അനുഭവങ്ങൾ. യാത്ര പോലും പറയാത്ത വേർപാടുകൾ അങ്ങനെ നിരവധി ഓർമ്മകൾ മനസ്സിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നു. പറയാൻ മറന്ന, പങ്കുവെക്കുവാൻ കഴിയാതെ പോയ പരിഭവങ്ങൾ മനസ്സിന്റെ അകത്തളങ്ങളിൽ ഇന്നും സ്പന്ദിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അന്ന് കണ്ട മുഖങ്ങളിൽ പലരും, ഈ ലോകത്തോട് യാത്ര പറഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു. കോളേജ് ജീവിതം കഴിഞ്ഞ് 47 വർഷത്തിൽ ഒരിക്കലെങ്കിലും കാണാൻ സാധിക്കാതെ, യാത്ര പറയാൻ പോലും കഴിയാതെ നമ്മെ വിട്ടുപിരിഞ്ഞു പോയവർ.
1973-75 കാലങ്ങളിൽ ഒറ്റപ്പാലം എൻ.എസ്.എസ്. കോളേജിൽ കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന രണ്ടുപേരുടെ കൂടെ ഈ അടുത്ത ദിവസം ആ കലാലയം സന്ദർശിക്കുവാൻ ഇടയായി. 47 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, അതും അന്നെനിക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടവരായിരുന്നവരുടെ കൂടെ. കലാലയത്തിനകത്തേക്ക് കാലെടുത്തു വെച്ചപ്പോൾ, നഷ്ട സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഓർമ്മകളും സഫലീകരിക്കപ്പെടാത്ത പ്രണയ വിചാരങ്ങളും ഒരു വേലിയേറ്റമായി മനസ്സിന്റെ തീരങ്ങളിൽ അലയടിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു.
പ്രിൻസിപ്പാളിന്റെ കൂടെ കുറച്ചു സമയം ചെലവഴിച്ചപ്പോൾ, 47 വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപുണ്ടായിരുന്ന ഒരു വിദ്യാർത്ഥിയായി ഞാൻ അറിയാതെ മാറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ക്ഷമയോടെ ഞങ്ങളുടെ എല്ലാ ചോദ്യങ്ങൾക്കും അന്വേഷണങ്ങൾക്കും മറുപടി നൽകി സഹകരിച്ച പ്രിൻസിപ്പൽ രാജേഷ് സാറിന് എന്റെയും കൂട്ടുകാരികളുടെയും പേരിൽ നന്ദി പറയുന്നു. ക്ലാസ് മുറികൾ ഓരോന്നായി കണ്ടപ്പോൾ ഒരു വിദ്യാർത്ഥിയുടെ ആകാംക്ഷയും നിഷ്കളങ്കതയും ആയിരുന്നു മനസ്സിൽ.
അന്നത്തെ കാന്റീൻ ഇന്നവിടെയില്ല. സ്പോർട്സ് റൂം അവിടെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഫുട്ബോൾ ഗ്രൗണ്ട് ഒരു മാറ്റവും ഇല്ലാതെ ഇന്നും അതേപോലെതന്നെ. ചൂടു പരിപ്പുവടയും ചായയും കഴിക്കാറുള്ള മുതലിയാരുടെ ചായക്കടയും ഓർമ്മയായി. പഴയ കോളേജിന്റെ അന്തരീക്ഷം ആകെ മാറിപ്പോയിരിക്കുന്നു. 1973-75 കാലങ്ങളിൽ ഒന്നു സംസാരിക്കുവാൻ പോലും അവസരം ലഭിക്കാത്ത, രണ്ടുപേർ 47 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം കോളേജിലേക്കുള്ള തീർത്ഥയാത്രയിൽ എന്റെ കൂടെ. തീർത്തും അവിശ്വസനീയം. എല്ലാം ഒരു നിയോഗം മാത്രം.
കൂട്ടുകാരികളുമൊത്ത് കോളേജ് അങ്കണത്തിലൂടെ നടന്നു നീങ്ങുമ്പോൾ ആ കാലങ്ങളിൽ ഞാൻ പാടാറുള്ള അഷ്ടപതിയിലെ നായികേ, കരിനീലക്കണ്ണുള്ള പെണ്ണേ, കല്ലോലിനി, മന്ദസമീരനിൽ, വീണപൂവേ എന്നീ അനശ്വര ഗാനങ്ങളുടെ മധുര നൊമ്പര ഈണങ്ങൾ മനസ്സിൽ ഒരു തേങ്ങലായി അലയടിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു. കോളേജിൽ നിന്നും മടങ്ങുമ്പോൾ മനസ്സ് വിങ്ങുകയായിരുന്നു. ഇനിയെന്നു കാണും? ആ ചോദ്യമായിരുന്നു എല്ലാവരുടെയും മനസ്സിൽ. നിഷ്കളങ്കമായ നിർമ്മലമായ ദിവ്യ സ്നേഹത്തിന്റെ ഒരു പുനർവായന കുറിച്ച ആ അപൂർവ്വ സമാഗമത്തിന് വിട പറയൽ ഏറെ നൊമ്പരപ്പെടുത്തുന്നതായിരുന്നു.
കയ്യിൽ നിന്നും ഒരു പേപ്പർ എടുത്ത് അതിൽ ഒരു ഓർമ്മക്കുറിപ്പ് കുറിക്കുവാൻ അവരോട് ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ മഹാകവി ജി. ശങ്കരക്കുറുപ്പിന്റെ വാക്കുകൾ ഓർമ്മ വന്നു. ” സ്മരിക്കാൻ, ജീവിക്കാൻ, ദിവ്യ സ്നേഹത്തിൽ കോരിത്തരിക്കാൻ രണ്ടക്ഷരം ഈ ഏടിൽ കുറിക്കില്ലേ” അറിയാതെ ഒഴുകി വന്ന കണ്ണുനീർത്തുള്ളികൾ അവർ കാണാതിരിക്കുവാൻ ഞാനേറെ കഷ്ടപ്പെട്ടു. അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് പോലും നോക്കാതെ യാത്ര പോലും പറയാതെ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു കാറിൽ കയറി.
കുറച്ചു ദൂരം യാത്ര ചെയ്തപ്പോഴാണ് കാറിന്റെ പുറകിലെ സീറ്റിൽ ഒരു ചെറിയ കവർ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത്. തുറന്നു നോക്കിയപ്പോൾ അതൊരു ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റ്ഫോട്ടോ ആയിരുന്നു.1994 ൽ ആർട്സ് ക്ലബ് മത്സരത്തിന് ഞാൻ പാടുന്ന ഫോട്ടോ. അവരുടെ കയ്യപ്പോടുകൂടി… ” അഷ്ടപതിയിലെ നായികേ” എന്ന അനശ്വര ഗാനം ഞാനന്നു പാടിയതിന്റെ മായാത്ത ഓർമ്മകൾ. ഓർമ്മകളിലൂടെയുള്ള ആ യാത്രയിൽ കാണാത്ത ചിത്രങ്ങൾ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞുനിന്നു. “ഇനിയെന്നു കാണും നമ്മൾ ” കരിമുകിൽ കാട്ടിലെ എന്ന ഗാനത്തിലെ ആ വരികൾ ഒരു മധുരനൊമ്പരകാറ്റായി എന്നെ തലോടികൊണ്ടേയിരുന്നു.(എച്ച്.എം.വി.യിൽ തുടങ്ങി മൂന്നു പതിറ്റാണ്ട്‌ മ്യൂസിക്ക് ഇൻഡസ്ട്രിയിൽ സജീവമായിരുന്ന കെ.കെ.മേനോന്‍ എ.ബി.സി.എൽ. ജനറൽ മനേജറായിരുന്നു. ചെർപ്പുളശ്ശേരി സ്വദേശി, ഇപ്പോൾ ചെന്നൈയിൽ താമസം. പല സിനിമകളിലും അഭിനയിച്ചിട്ടുണ്ട്. )
Great ❣️❣️❣️Happiest moment’s indeed.. ഇത് വായിച്ചപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സും അറിയാതെ കലാലയ ജീവിതത്തിലേക്ക് ചിറകടിച്ചു പറന്നു… ബാക്കിവെച്ചു പോന്ന പലതും ഓർമ്മപ്പെടുത്തി… അത്രമാത്രം നൊസ്റ്റാൾജിക് ആയിരുന്നു KK യുടെ വരികൾ .. സന്തോഷവും, വേർപാടും, നഷ്ടബോധവും, എല്ലാമുണ്ട് അതിൽ…പുതുവത്സരത്തിലെ നല്ലൊരു സമ്മാനം 💚🧡❤️💜💙👏👏👏👏👏👏
വിലയേറിയ അഭിപ്രായങ്ങൾക്കു നന്ദി. ലേഖനം വായിച്ച് കുറച്ച് നേരത്തേക്കെങ്കിലും പഠിച്ച കലാലയത്തിലേക്കു ഒന്ന് പറന്നു പോകുവാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ,ഞാൻ ഏറ്റവും സന്തുഷ്ടനാണ്. 😊🙏
Great.After47years the dream came true.Memories are not just for a while but for a lifetime.A wonderful trip.Life ends when you stop dreaming.Make life always beautiful.Best wishes to you.With lots of love and happiness.
Thank you for your most appropriate and valuable comments.Good memories of yesteryears particularly those pertaining to our college days add more colour to our life and they will remain with us till we depart from here, i suppose.
കലാലയത്തിനകത്തേക്ക് കാലെടുത്തു വെച്ചപ്പോൾ, നഷ്ട സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഓർമ്മകളും സഫലീകരിക്കപ്പെടാത്ത പ്രണയ വിചാരങ്ങളും ഒരു വേലിയേറ്റമായി മനസ്സിന്റെ തീരങ്ങളിൽ അലയടിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു 💕🙌🏻😊
adipoliyayittund
very well written.❤️
അഭിപ്രായങ്ങൾക്കും, അനുമോദനങ്ങൾക്കും വളരെ നന്ദി!🙏😊🌹
. അതിമനോഹരമായ രചന..ഒരു മാസം മുൻപ് ഞാനും ഇതുപോലെ കൂട്ട്കാരുമൊത്തു പഠിച്ച കോളേജിൽ പോകുകയുണ്ടായി. അന്ന് എനിക്കുണ്ടായ വികാരവിചാരങ്ങൾ എന്താണോ അതുതന്നെയാണ് മേനോൻസർ ഇവിടെ എഴുതിയിരിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഇത് വായിച്ചപ്പോൾ സന്തോഷവും നൊമ്പരവും എല്ലാംച്ചേർന്ന വല്ലാത്തൊരനുഭവമാണുണ്ടായതു..
എന്റെ അനുഭവങ്ങളും ഓർമകളും പങ്കു വെച്ചപ്പോൾ, പലരുടെയും മനസ്സുകളിൽ ഇത്തരം വർണ്ണാഭമായ ഓർമ്മകൾ തത്തിക്കളിക്കുന്നുണ്ടാവും എന്നെനിക്ക് തോന്നിയിരുന്നു. കലാലയ ജീവിതത്തിലെ പ്രണയങ്ങൾ ക്ഷണികവും എന്നാൽ മനസ്സിൽ മായാതെ നിൽക്കുന്ന ആർദ്രത നിറഞ്ഞ സ്മരണകൾ നമുക്ക് പകർന്നു നൽകിയ അനുഭവങ്ങളും ആണ്. അന്ന് കാമുകിയോടുള്ള പ്രണയവിചാരങ്ങൾ നമ്മൾ പാടാറുള്ള ഗാനങ്ങളിലൂടെ ഒരു സന്ദേശമായി നമ്മൾ അവരിലെത്തിക്കാൻ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്. എല്ലാം നമ്മൾ താലോലിക്കുന്ന ഓർമ്മകൾ, മനസ്സിൽ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്ന മരിക്കാത്ത ഓർമ്മകൾ…… അനുമോദനങ്ങൾക്ക് നന്ദി 🙏😊
Ohh… ഈ ഓർമകളിലൂടെ നിങ്ങൾ 3കൂട്ടുകാർക്കുമൊപ്പം ഞാനും കൂടി.. പ്രിൻസിപ്പാളിനെ കണ്ടു,, ഗ്രൗണ്ട് കണ്ടു 😍.. ഒപ്പം sirnu നൊമ്പരമുണർത്തി.. കാണാൻ കഴിയാതെപോയ കാന്റീനും മുത്തലിയാരുടെ ചായ വിഭവങ്ങളും ഒക്കെ ഞാനും miss ചെയ്യുന്നപോലെ തോന്നി 😔അത്രക്കും രസകരമായി വായനക്കാരനെയും കൂടെ കൂട്ടാൻ കഴിയും sir ഓരോ ഓർമകളും അയവിറക്കുമ്പോൾ 🙏ഈ ഓർമ്മക്കുറിപ്പ് വായിച്ചുതീർന്നപ്പോൾ സാറിന്റെ paadunna👍ആ ഫോട്ടോ കാണാനും ആഗ്രഹം വന്നുപോയി..❤️. എന്തായാലും വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം അങ്ങേയ്ക്കും കൂട്ടുകാർക്കും ഈ മധുര ഓർമ്മകൾ നുണയാനുള്ള ഭാഗ്യം ഉണ്ടായല്ലോ….. ദൈവാനുഗ്രഹം 🙌❤️ഒപ്പം ഞങ്ങളുമായി അത് പങ്കുവച്ചതിനും നന്ദി ❤️🙏
വായനക്കാരെ കൈപിടിച്ച് കൂടെ കൊണ്ട് പോകുവാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ, അതാണ് ഒരെഴുത്തുകാരന്റെ ഭാഗ്യം, അഥവാ ഒരു സൃഷ്ടിക്ക് ലഭിക്കുന്ന അംഗീകാരം എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു. ലേഖനത്തിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഓരോ കാര്യങ്ങളും ഓരോന്നായി എടുത്തു പറഞ്ഞപ്പോൾ, അവയെല്ലാം ഒരു അനുവാചകന്റെ മനസ്സിനെ എത്രത്തോളം സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കും. ഓർമ്മകൾ പങ്ക് വെക്കുമ്പോൾ, അവ ഓരോരുത്തരുടെയും അനുഭവങ്ങൾ ആയി മാറുന്നു. നല്ല ഓർമകളും, മോഹങ്ങളും ഇല്ലെങ്കിൽ പിന്നെന്തു ജീവിതം? അഭിപ്രായങ്ങൾക്കും അഭിനന്ദനങ്ങൾക്കും നന്ദി 🙏😊
KK യുടെ കൂടെ യുള്ള NSS യാത്ര enjoy ചെയ്തു. രാമൻ നായർ, ദാമോദരൻ നായർ, മുതലിയാർ എല്ലാവരേയും വീണ്ടും കണ്ടു. കൂടെ കണക്കില്ലാത്ത ഓർമകളും….
47 വർഷത്തിന് ശേഷം NSS ലേക്കുള്ള യാത്ര സമ്മിശ്ര വികാരങ്ങാളാണ് എന്റെ മനസ്സിൽ സൃഷ്ടിച്ചത്. പഠിച്ച കലാലയം വീണ്ടും കാണുവാൻ സാധിച്ചതിലുള്ള സന്തോഷത്തോടൊപ്പം ആകെ മാറിയ അവിടുത്തെ അന്തരീക്ഷം മനസ്സിനെ കുറച്ചു വിഷമിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. നീണ്ട കാലം മനസ്സിൽ കാത്തുസൂക്ഷിച്ച ഓർമകളും അനുഭവങ്ങളും ഇനിയും നമ്മുടെയെല്ലാം മനസ്സുകളിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കട്ടെ എന്നാശിക്കാം!🙏😊
ഒരു ചെറിയ സമയത്തിൽ അനുഭവപ്പെട്ട ആ വലിയ സന്തോഷം നിറഞ്ഞ അനുഭവം വളരെ മനോഹരമായി kk ഞങ്ങളുടെ മനസ്സിലേക്ക് പകർന്നു തന്നു. പലവക്കും ഇത്തരം അനുഭവങ്ങൾ ഉണ്ടായെങ്കിലും, അതിനെ മനസ്സിൽ കാത്തു സൂക്ഷിച്ചു അത് മറ്റുള്ളവർക്ക് പകരാനുള്ള kk യുടെ കഴിവിന് hats off 👌👌👌👏👏👏
ഓർമ്മകൾ മരിക്കുന്നില്ല. അവ എന്നും നമ്മുടെ മനസ്സിന്റെ അഗാധതകളിൽ ഉറങ്ങി കിടക്കുന്നുണ്ടാവും. ഓർത്തെടുത്തു കുറിച്ചിടുമ്പോൾ ഓർമ്മകൾക്ക് നിറമേറുന്നു, കൂട്ടുകാരുമായി പങ്കുവെക്കുമ്പോൾ അത് അനുഭവങ്ങളുടെ ഓർമക്കുറിപ്പാകുന്നു. പലരെയും അത് പിൽക്കാലത്തേക്ക് ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കുവാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. അനുമോദനങ്ങൾക്ക് നന്ദി!🙏😊
Wish which remained as such,were fulfilled when going through your short but nostalgic note.Still remember Mudaliers hotel,Swami’s hotel, Laxmi cafe and doctors lodge where self were staying while doing B.com during 1975 – 78.
Thks for rekindling the sweet memories.
Thank you for sharing your thoughts and nostalgic memories of your collge days. I remember doctors lodge which was a meeting place for us post lunch. The memories of our college days are still fresh in our minds and i think we were all blessed to study in that institution.
Brings back a lot of nostalgic memories ..the beautiful square courtyard in certer with round granite sitting places surrounding the big trees , where the boys in their bellbottom pants and long hair used to sit and watch the girls who in their full skirts and sarees used to walk through the long varanda on all four sides ..the downpour of heavy rains, the art s .. i don’t think we ever met during the short period i was there though i have heard about the talented young man .. since i was not one with any talents to shine my time there was very low keyed and uneventful ..but i do remember vividly the muthaliyar house and eating hot vadas sitting on the long benches there .. very well written and loved reading it 👏
Although we hvn’t met so far, i hv heard about your literary skills and also happened to read one or two articles sometime back. I liked the content and your style.Thank you Parvathy for your valuable thoghts ans comments on my article. It’s really thrilling and joyous to get such sincere, honest comments. No doubt they were truly inspiring. I remember walking around the quadrangle with friends in style and having great fun with them. Canteen visits were unforgettale and remember sharing 1 tea with 2 friends. Those were the times and memories of those times last forever. Thank you.
Simple yet effective style. Half a century old scenario painted with words in minute detail!
Enjoyed reading.
Thank you for your most appropriate comments and encouraging words appreciating my article. Thank you for supporting me in my literary pursits.
മനോഹരമായ ആ കാലഘട്ടത്തിലെ ഓർമ്മകൾ ഒരിക്കൽ കൂടെ മനസ്സിലേക്ക് വന്നു. Keep it up